czy wypada?

[dianicho]

[camillet]

oczywiściemagdaberbecze się poryczałam...zawsze będę o nich pamiętać, nie tylko dlatego, są po prostu w serduszku
_________________

[Yvonne]

trudno chyba było powstrzymać łzy..też bym się chyba popłakała.
tak bardzo zawsze marzyło mi się zatańczyć z moim dziadziusiem na własnym weselu..
_________________

[dianicho]

piękne jest to co tu czytam, ale ja nie miałam tego szczęścia żeby poznać któregokolwiek z dziadków... niby mam ich trzech - bo mam ojczyma, ale ten po stronie mojego biologicznwgo taty wogóle się z nim nie kontaktuje

zawsze byłąm ciekawa co bym cuła do takiej osoby jak dziadek, jakby mnie traktował?

może coś o tym napiszecie? Bo nie mam pojecia jak to jest.. a Bartek nie ma dziadka (obaj zmarli dawno) wiec nawet nie mogę zaobserwować jak to jest na jego przykładzie...

niestety dla mnie dziadek to puste słowo.. ale czemu, opisałam wyżej
_________________

[Yvonne]

Przykro mi dianicho, że nie miałaś okazji poznać dziadków. Ja miałam tylko jednego dziadka, tatę mojej mamy. Ojca taty choć mieszkał w tej samej miejscowości co ja, to nigdy nie spotkałam. nawet na zdjęciu go nie widziałam. o tym, że żył i że mieszkał w tym samym mieście dowiedziałam się jak umarł i ktoś musiał mu pogrzeb wyprawić, a tato czuł się w obowiązku. ale na pogrzebie nie byłam. Więc z dziadkami jest różnie. To zależy jaki to człowiek. Mój drugi dziadziuś, tato mamy, był cudownym człowiekiem. ciepłym , z poczuciem humoru. Byłam najstarszą wnuczką i długo jedyną wnuczką wśród "stada" wnuków. więc byłam jego oczkiem w głowie. ale nie był dziadkiem , który pozwalał sobie wchodzić na głowę , jak trzeba było to był stanowczy i wymagający, ale to z czasem się docenia. był dumny z każdego mojego osiągnięcia, z ocen w szkole, ze zdanej matury, z tego że studiuję. jak tylko kończyłam sesję to zawsze on musiał przejrzeć indeks:) Zawsze interesował się co mnie. a szczególnie jak już byłam w "odpowiednim" wieku czy mam jakiegoś chłopaka, jak mnie traktuje, czy jestem szczęśliwa. Jak byłam mała dziadek uczył, zresztą jak wszystkich wnuków oszukiwać w karty, kaszleć na zawołanie jak nie chciało sie iść do szkoły... cudownie mieć takie zabawne wspomnienia.. ale jak tam wszystko wspominam to zawsze płaczę....;(
_________________

[dianicho]

dziękuję Yvonne, że opisałaś mi swoje relacje, przepraszam, że przyczyniłam się do Twojego smutku i płaczu..
Nie dziwię się, że jak macie tak wspaniałe wspomnienia, że chcecie podziękowac dziadkom i babciom, najbliższym w dniu ślubu - odwiedzając ich na cmentarzu...

ja i tak tatę odwiedzę w innym dniu niż dzień slubu, ale powiem wam z ręką na sercu, że przez to, że tata zmarł jak miałam 6lat, to niestety nawet z nim nie mam tak ciepłych wspomnień jak Ty Yvonne opisałas z dziadkiem..
z tego co piszesz to Twój dziadek,m był jak marzenie o moim tacie.. Ojczym jest kochanym człowiekiem, ale mama się z nim tak umówiła, że od karania mnie ona jest, że nie moge mu na głowę wchodzić, ale to ona na mnie krzyczała i tak naprawdę decydowała o mnie.. więc zawsze brakowało mi takiego męskiego wsparcia, czułości..

no ale cóż, może popatrzę jak to by było mieć dziadka na przykładzie swoich dzieci.. bo choć relację z teściem mam kiepskie, myślę, że wnuka pokocha przeogromnie...
_________________

[Yvonne]

Za nic mnie nie przepraszaj..nic się nie stało. mi bardzo często napływają łzy do oczu kiedy wspominam moich bliskich zmarłych. Cieszę się. że mogłam opowiedzieć komuś o moim dziadziusiu. 2.06. minie 2 lata odkąd zmarł...ja czasami łapię się na tym, że jeszcze mówię o nim jakby żył. wierzę, że jak pojadę do babci to on tam dalej będzie..ale jego nie ma:( zbyt szybko umarł.. nie zdążyłam się z nim pożegnać.. no ale niestety tak w życiu bywa.
Wiem że moja dzieci będą miały wspaniałego dziadka ( mojego tatusia).. z drugim będzie gorzej:/ no ale ten jeden to za trzech innych;)
_________________

[dianicho]

pewnie że tak
jeszcze raz dziękuję za podzielenie się wspomnieniami, a Bogu możesz być wdzięczna, że dał Ci dziadka, tak wspaniałego i na tak długo..
Pewnie babci teraz ciężko, prawda?
ale taka jest kolej rzeczy.. i trzeba wpsominać dobrych i kochanych ludzi
_________________

[Yvonne]

tak, babci jest bardzo ciężko. zmieniła się strasznie po śmierci dziadka.. potrzebne jest jej wsparcie rodziny, choć niechętnie chce się do tego przyznać i przyjąć taką pomoc. Trudno jest się pogodzić, .że zostało się samemu, kiedy prawie 50 lat spędziło się u boku ukochanej osoby.
_________________

[dianicho]

i to musi "boleć"przez tyle lat budzic sie obok wybranej przez siebie osobie i nagle jej nie ma...
_________________