problem z rodzicami

[agattt]

Agata wydaje mi się, ze Twoja mama może obawiać się samotności, odrzucenia po waszym ślubie. Tego, że zostanie sama. Nawet jeśli ma koleżanki a brat ją odwiedza. Swoje frustracje przelewa na Ciebie :/ Jakby nie było to jednak dorosła osoba i powinna wiedzieć, że tym co mówi sprawia komuś przykrość. Postaraj się tym nie przejmować, może niebawem jej przejdzie. Na pewno nie staraj się wpędzać w żadne poczucie winy!
_________________

[Agata85]

Dzięki dziewczyny za słowa otuchy!
Wszystko co piszecie to prawda: Mama z pewnością boi się samotności, odrzucenia, być może inaczej wyobrażała sobie moją przyszłość po studiach. Wiem, że muszę dać Jej czas, choć ciągle staram się udowodnić Jej, jak bardzo Ją kocham, jak jest dla mnie ważna. Bardzo się cieszę na ten ślub i chciałabym, żeby Mama dzieliła tę radość razem ze mną. Te komentarze po prostu bolą.
No ale cóż..ja podjęłam już decyzję. Czasem tylko nachodzi mnie myśl, że może powinnam poświęcić swoje szczęście dla dobra Mamy. Wiem, że to brzmi jak herezja, ale czasami ta myśl jest silniejsza ode mnie.
Jeszcze raz dziękuję dziewczynki.

[ewelinka89]

Kurcze, to naprawdę przykre na moment przed ślubem zamiast wsparcia otrzymywać takie coś. Z takim podejściem, to powinniśmy do ślubów czekać, aż będziemy po kilka tysięcy zarabiać, żeby spokojnie kupić mieszkanie i się utrzymać. Jeżeli macie środki na życie to naprawdę się nie przejmuj i nie myśl w taki sposób. Ja też wg takiej logiki powinnam najpierw zrobić aplikację, zdobyć dobrą pracę i dopiero myśleć o rodzinie.. Tylko, że zanim do tego dojdzie będę po 30, a w związku będziemy kilkanaście lat;p

[borusia]

Mamy mają to do siebie, że muszą wszystko 'przetrawić'. Pewnie Twój ślub wydawał jej się bardzo odległy, a tu nagle został do niego miesiąc. Mama pewnie się martwi, że zostanie odsunięta na bok. Takie odczucia towarzyszą każdej kobiecie wydającej córkę za mąż. Nie przejmuj się Twoją Mamą, ciesz się zbliżającym ślubem. Wszystko na pewno będzie dobrze

[agattt]

[atina]

[mademoiselle]

u mnie też problematycznie -
ja mam 22 lata, a A.29, w dniu ślubu będziemy mieć ja 23, a on 30.

jego rodzice pomagają nam w przygotowaniach i cieszą się, że myślimy już poważnie.
u mnie rodzice (najbardziej mama) stwarzają mi problemy. Nic im nie mówię o przygotowaniach.
Jak chcę się z nim spotkać to słyszę, że znów wychodzę. Przez to widuję się z A. tylko w soboty - a mieszkamy w jednym mieście. Ona każde moje wyjście (nawet do pracy) chyba traktuje jak spotkania towarzyskie. Już przyjaciele ich mówią "jak byłem zakochany to codziennie się widywałem z dziewczyną", a mama mówi że to NASZ wybór!
Mama nie lubi A., wg.niej jestem za młoda na ślub, że bierze się go po studiach!
My jesteśmy siebie pewni i nie chcemy czekać!

Ehh ciężko
_________________

[marta_ges]

Ja na Twoim miejscu nie słuchałabym rodziców. to Twoje życie i Ty decydujesz z kim chcesz być, a nie rodzice Mówiłaś, że pracujesz więc rozumiem, że sama się utrzymujesz? Nie wyobrażam sobie widywać się z ukochaną osobą raz w tygodniu, bo rodzice tak chcą..
_________________

[mademoiselle]

studiuję+pracuję dorywczo 3 pełne dni w tyg. - sama nie jestem w stanie się utrzymać .. A.dobrze zarabia i wystarczy na nas dwoje.
Niestety nie jest prosto non stop prowadzić z nimi kłótnie ..

a te soboty to tak średnio od 14 do 22, bo jak wyjdę wcześniej to zgrzytanie zębami jest. Potem "kiedy wracasz".
a jak zostaję z nia w domu to nic nie robie konstruktywnego i tak
_________________

[blondyna142]

bardzo niewyrozumiała mama .. przykro tego słuchać powinna uczestniczyc w waszych przygotowaniach.
_________________