Zmyślony przyjaciel.

[Ness21]

U swojej 2,5rocznej córki zauważyłam,że ma zmyslonych przyjaciół. Nie martwię się tym,bo czytałam,że dziecięca wyobraźnia czasami płata takie figle. Mała mówi: chodźcie koledzy ! I zaczyna z "nimi" biegać po domu. Czasami dochodzi do mnie i mówi: mamusiu koledzy poszli sobie na dwór. Mówi,że mają ostre zęby i wyglądają jak małe potworki,ale ona ich lubi. Ostatnio jadłam sobie dropsy-a ona się obraziła,bo zjadłam jej Zuze,a to była jej przyjaciółka Wasze dzieci też tak mają?
_________________

[Lady_S.]

Moja mała jest jeszcze chyba za mała na coś takiego,ale jestem zszokowana, bo jak mój brat był w wieku Twojej córki to takich numerów nie robił... Nie naoglądała się jakichś bajek z tymi potworkami?

[Ness21]

Lubi oglądać Disney Junior i bajkę Mali Einsteini. To bajka o kompozytorach i malarzach. I kojarzy mi się,że kiedyś leciał odcinek o małych kolorowych potworkach grających jakiś tam utwór kompozytora. Może jej się skojarzy te potworki i teraz się z nimi bawi. Tamtym też wystawały dwa ząbki,ale raczej nie przypominały potworów,których dzieci mają się bać,tylko pluszowe zabawki.
_________________

[Ness21]

Wieczorem jak chciałam ją sprawdzić jeszcze z tymi cukierkami i pytam się czy to jej jakiś przyjaciel. To powiedziała: Głuptasie mały przecież to cukierki. Więc myślę,że to jest tylko taka farma jej zabawy i ona zdaje sobie z tego sprawę,że to wymyśla. Czasami zdarza jej się też coś sklamac (że np babcia jej pozwoliła,a wcale tak nie było jak się okazuje.) i wtedy krzyczy : tylko żartowałam !
_________________

[Sandra88]

Mi się to wydaje normalne, mój brat jak był mały widział duchy jak to mówił to są dobre duchy. Często się go pytaliśmy o te duchy a on o nich coś tam opowiadał. W pewnym momencie przestał o nich mówić a jak się go pytaliśmy gdzie one są to powiedział że już ich nie ma odeszły. Poszły do innych dzieci czy coś. Minęło mu to z wiekiem.

[Lady_S.]

No to nie masz się co martwić, bo widać to forma zabawy jest, ale poobserwuj ją dla spokoju czasem.

[shadow's wife]

Nie przejmuj się niczym! Mojego narzeczonego siostrzenica, ma takiego, bawi się z nim i o nim często opowiada Myślę, że wyrośnie z tego. Jeśli jesteś niespokojna to może poradź się jakiegoś dziecięcego psychologa?
_________________

[Ness21]

Czytałam o tym sporo na internecie właśnie (zanim jeszcze zaczęła mieć przyjaciół swoich) i psychologowie twierdzą,że to normalne i własnie mija razem z wiekiem. Tylko jakoś dziwnie się z tym czuje,inaczej się czyta wypowiedź psychologa,a inaczej jest to zobaczyć na własne oczy. Ale widocznie ona wchodzi w taki wiek: zmyslonych przyjaciół i obrażania się o wszystko,raz nie kocha mamusi,raz tatusia. Potem cały dzień by mnie zacałowała na śmierć i co 5min słyszę jak bardzo mnie kocha. A potem oczywiście znowu jestem bardzo beee i to tatusia kocha najmocniej. Tak się chyba kształtuje dziecięcy charakter,szkoda że nie pamiętamy jak to było być małym dzieckiem : P
_________________

[shadow's wife]

Skoro czytałaś, to spokojna Twoja głowa Swoją drogą, rozmawiaj z córką o tym przyjacielu, dowiesz się wielu ciekawych informacji zapewne Ja jak podpytywałam (nienachalnie rzecz jasna, bo nie na tym rzecz polega by być wścibskim a dobrze zadawać pytania i nie męczyć dziecka) siostrzenicę połówka to wyciągnęłam kilka prześmiesznych informacji od małej To niesamowite jakie cuda siedzą w takiej małej głowie...
_________________

[Karolina1984]

A może jak w filmie- to są duchy, które tylko dziecko może widzieć
_________________