Pomarudźmy sobie... II

[velvet88]

to też moja pierwsza wigilia z mężem
w stanie narzeczeństwa nie czuliśmy potrzeby, aby jeździć do swoich rodzin, starczyło nam podzielenie się opłatkiem
_________________

[pearl.jamka]

[ewelajn]

[Mani_ani]

My odwiedzamy siebie w 1. lub/i 2. dzień Świąt, natomiast Wigilię spedzamy oddzielnie - i tak już od wielu lat
_________________

[PatrycjaS19915]

A my od 2 lat wstecz spędzaliśmy Święta razem tak jak się dało,w sumie to zazwyczaj P zabierał mnie po moich "rodzinnych" obchodach do siebie a w tym roku moja mama zapytała czy P będzie u nas na Wigilii,ale chyba spędzimy ją w sensie kolację wigilijną osobno bo to jednak ostatnie takie z rodzinami,a potem będziemy już mieli wspólne Święta. Z resztą nawet jak go u mnie nie będzie pewnie i tak pójdziemy razem na pasterkę,więc mi to jakoś wielkiej różnicy nie robi

[Justyna***]

Ach te święta... niby czas pojednania a chyba własnie przed świętami jest najwięcej rodzinnych kłótni i awantur Żeby nie było, że się czepiam, u nas również już była awantura jak sto pięćdziesiąt. Jak się teście nie ogarną to będą to nasze ostatnie święta spędzone u nich.

Laura, myślałam, że Twoja teściowa osiągnęła już szczyty bezczelności ale widzę, że wciąż się jeszcze wspina Podziwiam Cię, że zaprosiłaś na Wigilię wszystkich do siebie bo to spory wysiłek. A skoro teście zachowują się w taki sposób, to szkoda Twojego czasu i nerwów. Mężowi przykro ale mam nadzieję, że nie zostawi Ciebie samej w domu żeby polecieć na opłatek do mamusi? Bo jak mamusia chce się opłatkiem podzielić to niech wpadnie do Was.

U nas też wiecznie kłopot ze świętami. Wigilie mamy dwie, pozostałe dni świąt dzielimy pomiędzy dwie rodziny. Mowy nie ma o żadnym organizowaniu Wigilii u nas dla wszystkich bo po pierwsze nie czuję się na siłach, nie mam tyle zastawy, nie mam tyle krzeseł ani takiego stołu. I nie mam tyle czasu Poza tym nie ma sensu spędzać wszystkich do siebie tylko dlatego, żebyśmy nie musieli jeździć po mieście i kombinować. Żadne z nas nie potrafi zrezygnować z Wigilii u swoich to będziemy jeździć. No i my byśmy się dobrze czuli na takiej wielorodzinnej Wigilii ale nasze rodziny już niekoniecznie. Widują się sporadycznie i nie ma sensu zmuszać ich wspólnego świętowania.

A za narzeczeńskich czasów również nie świętowaliśmy razem. Ja generalnie nie lubię, jak ktoś sprasza na rodzinne uroczystości (poza weselami) partnerów nie będących jeszcze w rodzinie. Rodzinne uroczystości są dla rodziny. Już nawet nie pamiętam, czy teściowie mnie zapraszali czy nie ale moi rodzice mojego męża chyba nie.

[lauraire]

Justynko, chyba nawet nie będzie miał czasu, bo w poniedziałek idzie jeszcze do pracy, a we wtorek już wigilia, ale dobre, powiem mu, że jak tak jego mama chce się dzielić opłatkiem to niech przyjedzie się podzielić, chociażby w ten drugi dzień Świąt. Swoją drogą, z synkiem chce, ale z synową chyba już nie koniecznie... Ech. Szkoda gadać.
Zastanawiam się czy w ogóle dzwonić do niej z życzeniami w Wigilię.

My za narzeczeństwa wigilie zawsze spędzaliśmy osobno, dopiero w I i II dzień razem.

[velvet88]

ja to osobiście nie czuje tej atmosfery świąt jak kiedyś, gdy się było dzieckiem..
my umawialiśmy się, że I dzień u moich rodziców a II z teściową mieliśmy jechać do Jej rodziców i teściowie o tym wiedzieli. Teraz teściowa kombinuje byśmy oba dni byli u nich bo pierwszego przyjeżdża siostra G. z mężem za którym nie przepadamy a drugiego trzeba ja zawieść do dziadków...
no ale my planów nie zmienimy dla czyjegoś widzi-mi-się
_________________

[annna]

U mnie było jak u ewelajn albo Justyny - święta były rodzinne, 1 listopada tak samo. Dlatego po ślubie była wielka odmiana, wszystko nowe, wszystko pierwsze Dla nas było naturalne, ze nie ciągamy się po swoich rodzinach wcześniej, za to kuzynka mojego Męża zawsze swoich facetów zapraszała i rodzinie średnio to odpowiadało. Sama kwestia kupowania prezentów pod choinkę..
_________________

[pearl.jamka]

Chyba co innego facet a co innego narzeczony chwilę przed ślubem

Zresztą - ja się nie znam. Uważam, że jeśli z kimś mieszkam, to tworzę rodzinę. Nawet jeśli to nie jest uregulowane prawnie. (bo czymże jest prawo wobec mentalnego zobowiązania dwojga osób - mniejsza o moje rozumowanie)- i spędzanie świąt osobno jest w mojej sytuacji idiotyczne. Mój syn by tego nie zczaił a i my tego w ogóle nie chcemy.
I mega się ciesze, że to jest dla naszej rodziny takie oczywiste.

W ogóle uważam, że jestem szczęśliwym człowiekiem O.
_________________
Wiadro cierpliwości przyjmę! Pilnie!