Studia zmiana kierunku

[Kim.Kolwiek]

Dziewczyny ja ostatnio coraz częściej myślę nad zmianą kierunku studiów. Aktualnie studiuje prawo ale to nie jest to czym bym się chciała w życiu zajmować... Co myślicie o architekturze krajobrazu ? albo o psychologii te kierunki mnie kręcą o tym czytam bo lubię nie to co prawo. Prawo wymyślili moi rodzice ich marzeniem było żebym to studiowała... i tak jestem na tym i się morduje...
I co do tego mam 2 wyjścia:
1) od przyszłego roku zostawić ten kierunek i zacząć studiować tą architekturę
2) skończyć prawo a potem iść zaocznie na architekturę
oba rozwiązania mają swoje + i -
Ad1
- mam jednak rok w plecy i te pieniądze które wydałam podczas pierwszego roku studiów
- jestem coraz starsza... a plany mam jakie mam
+ zacznę robić to co na prawdę lubie i odpuszcze sobie prawo którego nauka nie sprawia mi satysfakcji
+ będę szybciej mogła pracować w zawodzie architekta
Ad2
-zaoczne studia to nie dzienne i nie wiem jak pracodawcy będą na to patrzeć
- wiadomo że po studiach ślub potem rodzina dziecko czy dam radę...
+mam 2 fakultety zrobione więc jak nie znajde pracy po architekturze zawsze mogę pracować w administracji

Skoro trzeźwo patrzycie na to co pisze to teraz prosze o racjonalne spojrzenie na te pomysły. Co uważacie ?
Któreś z was skończyły któreś z tych 3 kierunków jak jest na studiach i po nich jak z pracą ?
_________________

[borusia]

Ciężko tu cokolwiek doradzić. Jeżeli studiujesz prawo to podejrzewam, że zdawałaś maturę z historii i WOS-u? Na psychologię potrzebna jest biologia i język polski, a na architekturę matematyka i fizyka albo jeszcze coś innego. Nie wykluczone, że jest osobny egzamin z rysunku.

Ja sama zaliczyłam zmianę kierunku studiów i nie żałuję, bo teraz studiuję to co lubię. Rok mam w plecy, ale trudno. Przynajmniej nie będę przez resztę życia męczyć się w pracy, która jest dla mnie przykrym obowiązkiem. Nie wiem co Ci poradzić, sama powinnaś wiedzieć co jest dla Ciebie najlepsze. Jeżeli utrzymują Cię rodzice, to przede wszystkim porozmawiaj z nimi.

[ewelinka89]

Może ja pomogę trochę, skoro przebrnęłam przez te kilka lat prawa. Powiem Ci, że pierwszy rok jest lekki i przyjemny a z drugiej strony niewiele wspólnego ma z prawem (nie wiem jakie masz teraz przedmioty, ale pewnie wdp, historie, prawo rzymskie) więc może się 'nie podobać'. Choć wyobrażenia o studiowaniu prawa często nie mają wiele wspólnego z tym jak jest naprawdę. Z drugiej strony to najlepszy moment, żeby zrezygnować - potem, jak już się przejdzie przez ciężkie przedmioty szkoda zrezygnować, a brnąć w coś co nie interesuje raczej nie ma większego sensu. Ja, mimo że to jest 'to' i wiem, że w niczym innym nie odnalazłabym się męczę się, więc nie chcę wiedzieć co przechodziłabyś chcąc być na innym kierunku. Straconym rokiem nie przejmuj się - nie tyle czasu ludzie tracili. Ja mam na roku nawet osoby koło 30, często po innych studiach A jeżeli nie jesteś przekonana do rezygnacji może warto pomyśleć o drugim kierunku? U mnie tak z 1/3 osób studiuje dwa kierunki, chyba wszyscy dziennie, często nawet trudne - jak psychologia więc da się pogodzić. Kwestia tylko chęci i zaparcia.

Co do przedmiotów maturalnych - u mnie (UWr) na prawo można dostać się z matmą a bez historii, a na psychologię też matematyka, historia, wos są brane pod uwagę.
_________________

[Kim.Kolwiek]

taak prawo rzymskie, historia filozofii, historia doktryn polityczno prawnych, historia państwa i ustroju polskiego, historia powszechna prawa łacina, logika, ekonomia
Nic z prawnych przedmiotów...
lubię rysunek techniczny jakieś szkice rośliny uwielbiam obawiam się właśnie tej chemii i fizyki ...
Psychologia też jest ciekawa a na wielu uczelniach jest do wyboru albo biologia albo wos
Chyba jednak studia marzeń zacznę po prawie... ale mordować się przez 4 lata... no już sama nie wiem a najgorsze jest to że prawo jest jednolite :/
A zdawałąm historia polski wos rozszerzone angielski i matematykę ( ale na 86%) podstawowe
_________________

[Blue_Bird]

Kim- powiem Ci jak to ze mną było- mam za sobą zmianę kierunku, po roku na Wydziale Chemii UWr musiałam zrezygnować, ze względu na nasilającą się alergię. Czułam się strasznie, bo to był mój wymarzony kierunek, chciałam zupełnie zrezygnować ze studiów, ale po namowach Rodziców trafiłam na kierunek Finanse i Bankowość. I, o dziwo, połknęłam bakcyla Skończyłam lic., teraz robię Rachunkowość niestacjonarnie- jest ok
Ten rok z plecy to nie przeszkoda, ale skoro piszesz, że prawo narzucili Ci rodzice, to szczerze mówiąc, nie radzę im się stawiać. Czy prawo możesz skończyć na poziomie licencjata? Nie wiem jak to dokładnie wygląda. Zawsze po skończeniu prawa możesz wybrać architekturę (też ciężki kierunek), choćby studiując zaocznie i pracując w tygodniu. Mając dyplom z prawa znajdziesz pracę w wielu miejscach, a dorzucając do tego architekturę stajesz się bardziej mobilna na rynku pracy. Warto się przemęczyć, szczególnie, że na architekturze, oprócz zajęć typowo technicznych, rysowniczych czy projektowych będziesz miała teoretyczne np. o prawach autorskich, historię sztuki itp. Skończone prawo może Ci ułatwić zaliczenie niektórych przedmiotów na architekturze.

Powodzenia i dobrych wyborów!
_________________

[Sheryl]

.........

[asik]

Ja się tylko wypowiem na temat toku studiów. W dzisiejszych czasach nie ma kompletnie znaczenia to, czy się studiowało dziennie czy zaocznie. Są oczywiście kierunki, których zaocznie się nie da studiować. Natomiast dzisiaj najważniejsze jest doświadczenie. Nie wiem czy przeglądacie ogłoszenia o pracę czasami - ile razy napotkałyście na ogłoszenie typu: "2 fakultety, 20 lat, 10 lat doświadczenia" ? Oczywiście wyolbrzymiam, ale coraz częściej można znaleźć podobne ogłoszenia. A jak tu mieć jakiekolwiek doświadczenie studiując dziennie? Ciężko trochę....

Zastanów się dobrze co chcesz w życiu robić. Jeśli na prawdę pociąga Cię architektura to uważam, że warto zmieniać studia. Należy robić to, co daje nam satysfakcję. A dodatkowo architektura to przyszłościowy kierunek.
_________________

[Yenna]

A ja zapytam z innej beczki, dlaczego w pierwszej kolejności wybrałaś prawo?
_________________
04.06.2011

[Kim.Kolwiek]

bo to marzenie moich rodziców
_________________

[Yenna]

Własnie tej odpowiedzi się bałam

Krótko rzecz mówiąc, raczej nie masz szans na wsparcie z ich strony, jeśli podejmiesz decyzje o zmianie kierunku

Ja bym zmieniła. Lepiej zmarnować rok niż pięć lat.
_________________
04.06.2011