Ślub - żałuję, że to zrobiłam

[mimi]

Pusiu przykro to czytać, że tydzień po ślubie czujesz się nieszczęśliwa. Ja nie powiem nic odkrywczego. Pomóc może jedynie szczera spokojna rozmowa. Może postaraj się mówić o tym co czujesz w pierwszej osobie, zamiast oskarżać siostrę i męża. Dzięki temu rozmowa nie przekształci się w kłótnię. Ważne by zrozumiał, że powinien traktować ciebie jako najważniejszą osobę, powinien dbać o to byś czuła się kochana. Bardzo chciał byś zamieszkała z nim, wiec niech teraz okaże Ci radość z tego faktu. Życzę powodzenia. Mam nadzieję, że wreszcie dotrze do niego co czujesz.
_________________

[Agata85]

Pusiu, uważam podobnie jak mimi, że powinnaś spokojnie i przede wszystkim szczerze porozmawiać z mężem. Powiedz o tym, co czujesz i czego oczekujesz. Pamiętajcie też o tym, że urok i magia ślubu szybko mija, więc najważniejsze jest to, co nastąpi po Nim, ciężko jest odnaleźć takie emocje, uczucia, jakie towarzyszą nam w tym dniu w szarej codzienności - dlatego życzę Wam, żebyście nauczyli się tej trudnej sztuki Wszystko zależy od Was. Po to jesteście małżeństwem, żeby odtąd wspólnie walczyć z przeciwnościami losu Jeśli Wam obojgu zależy, na pewno wszystko będzie dobrze!

[owiraptorek]

...
_________________

[Kasiek86]

wiecie co mi przyszło do głowy?
"pojawi się dziecko to on się na pewno zmieni..."
Właśnie, że ie. Ludzie nie zmieniają się tak z dnia na dzień, ba często nie widzą, że robią coś źle/inaczej...

Od czego powinniście zacząć?
ROZMOWA, ROZMOWA, ROZMOWA. Szkoda tylko, że nie doszło do niej wcześniej...
_________________

[Inka83]

Serce mi się ścisnęło, jak przeczytałam ten wątek.
Pusiu, moja droga, przede wszystkim nie wolno Ci tak od razu wbijać sobie do główki, że już żałujesz.
Ja wiem, że mnie łatwo się mądrzyć, bo my przed ślubem mieszkaliśmy razem, ale...Wspólne życie (Twoje i męża, nie siostry) wymaga dotarcia, dopracowania. Dla Was obojga to nowa, inna sytuacja i sami musicie się sobie tę nową rzeczywistość poukładać. Ale nie można startować z pozycji: "żałuję, jest beznadziejnie". Pusia, nie tylko w małżeństwie tak bywa. Przychodzisz do nowej pracy, też musisz poznać wszystkie mechanizmy rządzące firmą/instytucją, ludzi, relacje, zasady. Tak samo jest w małżeństwie - trzeba to wszystko dograć i dogadać - Dziewczyny mają rację, musicie rozmawiać, nie raz, nie dwa ale ciągle.
Twój mąż też jest w nowej sytuacji. Nie wie za bardzo jak się w niej odnaleźć, więc robi to, co wcześniej, bo to mu wychodziło i - jego zdaniem - nie strzeli żadnej gafy. Dlatego idzie do siostry i pyta o zdanie, ponieważ to jest bezpieczne i sprawdzone. A żona rzecz nowa.
A odnośnie siostry. Mam dziwne wrażenie, że dziewczyna próbuje zaznaczyć terytorium, pokazać Ci, gdzie Twoje miejsce. Nie daj się. Zwalczanie takiej hetery nic nie da, bo na takie krzyk i robienie na złość nie działa. Spróbuj stanowczym spokojem: sprzątaj wyłącznie po sobie/Was w kuchni, Wasz pokój etc. Ona niech robi co chce i jak chce. Skoro lubi mieszkać w chlewiku, to jej sprawa, niech mieszka. W ten sposób wyznaczysz Waszą przestrzeń i jej. I rozmawiaj o tym ze swoim mężem. Nie wygarniaj od razu wszystkiego, bo nie zrozumie, faceci tak nie działają. Małymi kroczkami: powiedz, że po niej nie sprzątasz, gotujesz dla niego/on gotuje dla Ciebie, wychodzicie do kina razem bez opowiadania się gdzie idziecie...Powolutku.
Wierzę i mocno trzymam kciuki za to, że się ułoży.
_________________

[Lady_S.]

Wiecie dziewczyny nam jest się łatwo wypowiadać,bo w takiej sytuacji się nie znajdujemy, faktycznie słowa krytykujące "bo przecież wiedziałaś jak jest" nie podbudują pusi,a tylko jeszcze bardziej zdołują. Teraz szuka wsparcia tu między nami,bo przecież na parę dni po ślubie nie poleci do mamusi i tatusia i nie zacznie im płakać jaki to jej mąż jest niedobry bo słucha siostrę,a nie mnie. Rodzice również mogą ją skrytykować. Ja na całe szczęście nie mieszkam z siostrą męża, która mogłaby być dla niego jakimś autorytetem,ale mieszkam z teściową-różnie jest,ale wiadomo trzeba się dotrzeć i my się docieramy, na 7 m-cy po ślubie dochodzę do wniosku,że nie jest źle,bo są fajne momenty takiego wspólnego mieszkania. Wiadomo jak każde młode małżeństwo chcemy iść na swoje, zastanawiamy się nad kupnem domu i wczoraj musieliśmy wrócić do rozmowy. Było gorąco,bo temat mogę powiedzieć,że jest drażliwy i usłyszałam od męża,że przecież ktoś musi zostać w domu i mieszkać z mamą... No i powiedziałam mu bardzo dosadnie co o tym myślę i że albo liczy się ze zdaniem swojej żony,albo matki. No i musiał wybrać-bo nie miał wyboru-kto jest ważniejszy.. a właściwie czyje zdanie jest ważniejsze.. Dlatego tak jak doradzają dziewczyny porozmawiaj z mężem... No i ja na Twoim miejscu zapytałabym kto się bardziej dla niego liczy siostra czy ty.. jeśli powie,że ty to każ mu to udowodnić uwalniając się z sideł siostry i wyprowadzając się na swoje.

[myszka426]

idźcie na swoje łatwo powiedzieć , ale Pusia pisała ze nie pracuje i nie przelewa się im . więc w ich sytuacji nie jest tak prosto tak mi się wydaje , ale rozmowa może pomóc

_________________

[Gosiula]

[gabi8_9]

Przykre to co piszesz
I tak jak dziewczyny piszą porozmawiaj z mężem może jeśli będzie trzeba to i twardo
A z siostrą no cóż nie przejmuj się sprzątaj tylko tam gdzie ty chodzisz i tyle , spędzają z nią tyle czasu ile musisz i nie próbuj z nią walczyć bo tym nic nie osiągniesz , a w między czasie dążcie do pełnego usamodzielnienia się
_________________

[myszka426]

pusia i jak rozwineła się sytuacja, co u iebie słychać?
_________________