Życiowy wątek finansowy

[eliza]

osobiście nie cierpie dużych miast ale wiem że tam ąłtweij się zyje jednak.

ale jak to się mówi: wszędzie dobrze gdzei nas nie ma...

[MissIndependent]

a ja lubię duże miasta. nie wiem akurat, czy lubię metropolie typu np. Warszawa, bo nie mieszkam w aż tak dużym mieście. ale mogłabym. oczywiście, warunkiem jest praca. nie przeniesiemy się, jeśli w danym mieście nie będziemy już mieli umówionej pracy. może za kilka lat... jak ja już będę pewnie stać na nogach. póki co tu u mnie mi dobrze
_________________

[Kiewka]

Administracja na UWM-ie, rachunkowosc gdzies po boku.
2 lata w biurze rachunkowym, 3 na stolku panstwowym w finansach....kasa cale nic. Miasto - no coz, typowo turystyczne ale i wojewodzkie wiec znow nie taka dziura.
Szybka decyzja i juz na marnym stanowisku (jednak ciagle biurwa) zarabiam w funtach i nie w zawodzie jakies 10x wiecej. Kupilismy dom, mamy dwa samochody, nie szczedzimy kaski na wesele.... w rodzinnym miescie Olsztynie mogla bym pomarzyc o takim zyciu.
Nie jest lekko, bo nigdzie nie jest. W pracy jak by nie bylo nawet za biurkiem trzeba sie natyrac. Rodziny i znajomych brak. Ale nie zalujemy.
Moje nowe miasto mnie przeraza ta wielkosc, ta szybkosc zycia, ten smrodek przemyslu to nie moje Mazury. Ale cos za cos. Niekt nie mowil ze zycie jest rozowe.
Po slubie moze znow zaczne studia . Marzy mi sie jednak praca w zawodzie a tym samym poszerze horyzont. Puki co czasu brak.

Dziwie sie troche niektorym ze nie chca ryzykowac. Bo podobno ''do odwaznych swiat nalezy''.

_________________

[MissIndependent]

podobno tak. ja bym ryzykowała niewiele. mój Jacek trochę więcej. znaleźć w jakimś większym mieście mieszkanie i pracę - czemu nie??
_________________

[Agnusss]

Przez dwa lata mieszkałam we Wrocławiu, zawsze marzyłam, żeby tam zamieszkać. Niestety okazało się, że męczę się w większym mieście. Początkowo myślałam, że jest mi tam źle, bo jestem daleko od ukochanego, ale wkońcu przyjechał do mnie, a moje samopoczucie nadal nie było najlepsze. I tym sposobem wróciłam do rodzinnego 100tys. miasta i póki co nie zamierzam się stąd ruszać.
_________________

[ewqa04]

To ja podobnie jak Agnusss, ale marzyłam o Krakowie. Kiedy musiałam wrócić do rodzinnej miejscowości przyplacilam to załamaniem, i to powaznym. Tylko spalam i chodziłam do pracy. Nic poza tym. Tak strasznie nienawidziłam mojej pracy, że sobie nie wyobrażacie Nie potrafiłam funkcjonować w mojej pipidówie, gdzie wszyscy się znają, na wszystkich zwracaja uwagę itp. To był straszny rok.

Od kiedy mam P. moja praca nie ma dla mnie najmniejszego znaczenia. Mogłabym pracować gdziekolwiek, jeśli tylko dawałoby mi godziwe pieniądze. Juz nie chce awansu, chce spokojnie żyć u boku mojego przyszłego męża Wiem, że to dla niektórych osób jest nie do zaakceptowania. Ale dla mnie jak najbardziej tak

[Agnusss]

ewqa04 ja miałam obsesję na punkcie awansu, ale też mi przeszło, życie mi się przewartościowało. Pewnie jeszcze mi się odwidzi, bo to strasznie przykre uczucie kiedy niekompetentne osoby zajmują lepsze stanowiska.
_________________

[MissIndependent]

ja nigdy nie pomyślałam, żebym koniecznie musiała gdzie awansować. najważniejsze, żeby praca była i żeby godziwie płscili. a ze fajnie mieć lepsze stanowisko.... prawda. ale ja bym chciała w przyszłości otworzyć własną działalność gospodarczą, a niekoniecznie piąć się w jakiejś firmie.

Jacka też denerwują nieodpowiednie osoby, niekompetentne, na wysokich stanowiskach. sam by się nadawał na kierownicze stanowisko i może byłaby jedna niekompetentna osoba mniej, ale on powtarza, ze nigdy takiego stanowiska nie osiągnie. tu, gdzie pracuje - pewnie ma rację, ale w innym mieście, moim zdaniem mógłby spróbować. bo tu, gdzie jest teraz, jest coraz gorzej. zarabiają najmniejszą krajową podstawy, a jak bywało, że premii miał 1tys na rękę to teraz dostaje jej tyle, ile moje szpilki kosztują a haruje jak wół.
_________________

[ewqa04]

Osoby niekompetentne na kierowniczych stanowiskach...rany dziewczyny U nas wciąz takie stanowiska sa obsadzana z klucza partyjnego, więc w ogóle nie ma o czym gadać
Najwyżej otworze agroturystkę albo zarobkowo będę robić swetry na drutach jak nie wytrzymam dłużej w pracy i już

[Kasia Katarzynka]

Mnie szlag już trafia jeśli chodzi o finanse... szukam nowej pracy, ale nic i nic i nic... Tak pragnę dziecka, a teraz nawet nie mogę o nim pomyśleć :/ Bo nie mamy kasy :/
_________________