A co jeśli miłość się skończy...?

[Juliette]

[ewqa04]

Zgadzam się z Toba Juliette.
Kiedy zdecydowaliśmy sie na ślub - jasno sobie powiedzieliśmy, że żadne z nas nie akceptuje rozwodu.

Ja wiem, że los bywa przewrotny.
Wiem, że Kociątko czy Dama wiele już przeżyły i może jestem naiwna wierząc, że to co nas łączy jest tak silne, że wystarczy na zawsze. I wiecie, chciałabym taka naiwna pozostać. Jak najdłużej.

[Justyś:)]

Miłość to nie tylko czułe słowa i ciepłe spojrzenia, miłość to oddanie, nie siedzenie i zastanawianie się co będzie za 10 lat, miłość trzeba pielęgnować każdego dnia, trzeba dawać ukochanej osobie to czego samemu się pragnie, dbać, troszczyć się, być razem na dobre i na złe.Wspólne rozwiązywanie problemów wymaga kompromisów i czasem długich godzin spędzanych na rozmowach z partnerem, ale na tym to polega, trzeba rozmawiać, rozmawiać i jeszcze raz rozmawiać.W miłości trzeba być zdecydowanym, a najważniejsze w miłości jest szczęście ukochanej osoby i to by przejść przez życie razem, trzymając się za ręce i patrząc w tym samym kierunku.
_________________

(...) żadne serce nie cierpiało nigdy, gdy sięgało po swoje marzenia...

[MissIndependent]

[ruda87]

bo do tego trzeba dwojga, potrzeba wzajemnego wsparcia i starania z obu stron. Kiedy jest miłośc to nie jest trudne - bo sprawianie przyjemności drugiej osobie to sama przyjemność Miejmy nadzieję, że nie, ale kiedy pierwszy czar romantycznego i gorącego związku może kiedyś minie, to nie można spocząć na laurach. O prawdziwe uczucie się walczy, pazurami i ze wszystkich sił.... a kiedy tak jest, to nie ma się o co martwić

[ania123]

ja też mam nadzieję,że nasza milosć nigdy sie nie skonczy.przeszlismy bardzo wiele w tym związku...bylam cięzko chora ,załamanie psychiczne doprowadzilo do cięzkouleczalnej choroby.nie chciałam pomocy...przeganiałam mojego D., mówiłam idz precz!!ale on został.pamiętam nawet jak płakał z mojego powodu.pierwszy raz wtedy widziałam jak płacze.to było straszne.zaczełam się leczyc.3 lata cięzkiej pracy nad sobą.i powróciłam.wtedy tak naprawde w 100% oddałam mu swoje serce.i jest tak do dzisiejszej pory..dodam tylko ,że zaczełam chorować po 3 miesiącach znajomości z D.a on trwał przy mnie.nigdy mu tego nie zapomnę!i kochm go całym serduszkiem:*

[..::Nati::..]

[MissIndependent]

ja nie wymagam może adoracji, ale chcę widzieć, że nie tylko ja się staram i walczę o związek, że nie tylko mi zależy. w końcu tworzą go 2 osoby, nie jedna. małżeństwo jest świętością, powinno być nierozerwalne, ale myślę, że brak miłości, starań o dobro związku i np. zdrady czy jakieś wykorzystywanie zmieniają małżeństwo w farsę i tylko naiwna, niemądra i nie dbająca o własne dobro osoba w takim związku będzie trwała. niby nie myślimy o czymś takim, bo przecież znamy naszych przyszłych mężów, kochamy ich i zakładamy, że wszystko bedzie dobrze. ale wypadki chodzą po ludziach. niejedna osoba też zakładała jak najlepiej, a potem z jej małzeństwem różne rzeczy się działy.
_________________

[marlena1023]

Dziewczyny piszecie swięte słowa i bardzo ważne z tym że mozna je znaleźć w 1000 poradnikach. Zycie w realu jest czasami strasznie zagmatwane i bardzo trudne. Pomyślcie że te wszystkie małżeństwa które są teraz rozwiedzione również przeżywały to co my teraz. Zakochani ludzie przed ślubem pełni miłości nadziei i chęci założenia wspólnej rodziny. I CO? I nie pomogła wiedza typu "trzeba rozmawiać i wybaczać". Boję się tego co mnie czeka i chciałabym kiedyś rozstrzygać konflikty szczerą rozmową , ale czy dam, damy radę Nie wiem!! Ale póki co chyba warto trwać w błogim przeświadczeniu, że nic naszemu związkowi nie zagraża i że miłość przezwycięży.
_________________

[MissIndependent]