za co kochacie swoje połówki?

[pustynnaburza]

Za cierpliwość i dobroć i dziecięcy uśmiech

[NutkaMisio]

Kocham mojego narzeczonego dosłownie za wszystko! Nie chodzi o to że jest jakimś chodzącym ideałem, nie, bo takich nie ma. Ma swoje małe wady, ale są na tyle mało istotne że rzadko je zauważam. kocham go za całokształt i nie chce by kiedykolwiek się zmienił. Szczerze to ja się przy nim zmieniam na lepsze. Kocham go bo jest dobrym człowiekiem
_________________

[ania1985]

Właśnie i tak ma być !
Tego musimy się trzymać.
Również kocham swojego T za to jaki jest za to,że po prostu jest
Na tym polega prawdziwa miłość,że dla drugiego zrobi się wszystko
_________________

[Misiak]

Za wyjątkową cierpliwość do mojej osoby

I ogólnie za wszyystko
_________________


Najsilniej kochają Cię te osoby,które najmniej o tym mówią...

[Marga]

Kocham go, bo jest .
_________________

[Iris]

Oj, dużo by wymieniać....
Początki były takie, że zakochałam się w jego uśmiechu, głosie (śpiewa), przepięknych dłoniach (fetyszystka? ) i w jego podejściu z dystansem do życia i do samego siebie...
To tylko początki, a kocham go za każdy dzień z nim.... bo każdy jest naszą Wielkanocą, Wigilią, Walentynkami...
_________________

[zeszyt3]

podobno kochać się pomimo a nie za coś
_________________
Czy puściłabyś swojego narzeczonego na striptease w wieczór kawalerski?

[Escherichia]

Ja uważam, że twierdzenie że kocha się "pomimo czegoś" potrafi być bardzo niebezpieczne. Poza tym, zawsze jest coś, co nas do danej osoby przyciągnęło, coś co sprawiło, że się nią zainteresowaliśmy i stworzyła się więź. Przyjaciół/kolegów też cenimy i lubimy ze względu na coś, to mogą być wspólne zainteresowania, światopogląd czy nawet picie tej samej herbaty

Owszem, zawsze nasza połówka ma wady, z którymi uczymy się żyć. Mojej przyjaciółki w życiu bym nie zostawiła, mimo że potrafi być totalnie nieogarnięta życiowo. A mojego P. kocham choć do szału doprowadza mnie to, że bywa strasznie spolegliwy.

A kocham go za to, jaki jest. Za to, że zawsze mnie wspiera, że mogę się go poradzić, że jest ze mną szczery i że potrafi mi powiedzieć NIE, wtedy kiedy trzeba (a w jego przypadku jest to sztuka).

Kochanie "pomimo czegoś" podobno jest miłością bezwarunkową, całkowicie altruistyczną, bo nie kochamy interesownie. Ale jeśli kochamy kogoś pomimo tego, że pije/bije/jest maminsynkiem/kłamie/olewa nas/zdradza a nie ma żadnych cech, za które go kochamy to ja się pytam: jaki jest sens takiego związku i takiej miłości?
_________________
Aut inveniam viam aut faciam

[ewelajn]

[Mani_ani]

Za to, że jest moim Najlepszym Przyjacielem, jest lojalny, za to, że potrafimy się dogadać i wspólnie rozwiązywać problemy, za to, że jest odpowiedzialny i nie chce się komuś przypodobać, tylko robi to, co uważa za słuszne. Wg mnie można tak wymieniać i wymieniać w nieskończoność, jeśli by się chciało pisać szczegółowo
_________________