Bunt dwulatka

[Gosiula]

Nie widzę tu nigdzie podobnego tematu a my właśnie zaczynamy przez to przechodzić
Macie pomysły jak sobie radzić z małymi terrorystami?
Może jakieś cuudowne sposoby?

U nas Kuba ewidentnie chce rządzić a jak na coś nie pozwalamy to jest krzyk taki że aż w uszach dzwoni. Zawsze staram się to przeczekać i później mu tłumaczyć ale nie widzę efektów...
_________________

[natalia_w]

Rany, jak u mnie było to daaaawno...

Gosiula, staraj się wyznaczać granice i być konsekwentna. Dziecko przy buncie potrzebuje stanowczości, żeby wiedziało, że to Ty jesteś nad nim, a nie ono nad Tobą.
Staraj się olewać jego histerie, zostawiać go samego, aż histeria minie, nie zwracać uwagi.
Najgorzej może być w miejscu publicznym. Niestety obcy ludzie patrzą się dziwnie i mogą komentować, ale nie przejmuj się tym w ogóle. Jak chce coś wymusić, staraj się wytłumaczyć, że czegoś nie wolno, możesz powiedzieć, że wszyscy się na niego patrzą. Ważny jest spokój w Twoim głosie, nie powinnaś na niego krzyczeć, bo to będzie tylko dodatkowo go nakręcało.
Pociesze Cię, że to mija, jak to opanujesz to nawet szybciej niż myślisz, bo dziecko będzie wiedziało, że nic tym nie wskóra.
Gorzej jak będziesz ulegać czy będziecie się przekrzykiwać, to może to trwać i trwać, a niestety potem może być coraz gorzej, bo Młody zacznie Wam wchodzić na głowę, bo będzie wiedział, że dużo może.

[e-nina]

Gosiula,witaj towarzyszko niedoli u nas też bunt nad bunty,robię podobnie jak napisała natalia ale to chyba zwyczajnie musi minąc
Czasem bywa ciężko,bo Lenka była zawsze charakterna ale teraz to już hardcorowo bywa ja zazwyczaj biorę ja na przeczekanie ale czasem uszy i nerwy już mnie bolą od bezustannego marudzenia i krzyku ,marzę ,żeby czas szybciej leciał
_________________

[Gosiula]

oj bywa ciężko, ostatnio Kuba położył się na środku przejścia dla pieszych...
_________________

[natalia_w]

wow, to widzę, ze Twój egzemplarz to hardcore.. Moja przechodziła bunt, ale głównie w domu. Rzadko kiedy odstawiała arie w miejscach publicznych, za co jestem jej wdzięczna.

[Gosiula]

to był na szczęście jednorazowy wybryk, chyba dlatego że był zmęczony i nie chciał juz chodzić (my już od kwietnia nie używamy wózka - chodzimy na nogach) niemniej pokazał co potrafi
_________________

[blondyna142]

u nas też się zaczęło ..
_________________

[Kasiek86]

To co piszecie to dla mnie abstrakcja
Filipo też charakterny, też portafi focha strzelić, ale nie dopatruję się w tym buntu.

Podobne sytuacje są jak u Gosi. Filipo nie czuje się pewnie na ulicy (przejściu dla pieszych, parkingach, tam gdzie jeżdżą samochody bo ewidentnie widać, że uważa, że wkracza na teren auta...) Jak samochodu nie ma w pobliżu to pięknie, pewnym krokiem przejdzie przez pasy. Ale gdy samochody stoją, lub nie daj bosze przejeżdzają w pobliżu to potrafi go wryć w środek zebry lub wraca się na chodnik
_________________

[Gosiula]

u nas udało się wypracować że jak jedzie auto to Kuba schodzi na pobocze i się zatrzymuje dopóki nie przejedzie (no chyba że idziemy chodnikiem to się nie zatrzymuje)
zauważyłam że jak Kuba jest u babci to później mamy eskalacje buntu wniosek: u babci może wszystko a u rodziców już nie i nie za bardzo mu to pasuje
_________________

[e-nina]