Oswajamy niepłodność

[Panna_na_niedźwiedziu]

Całkowicie zgadzam się z Lioness - urodziłam się po 14 latach starań moich rodziców Mama nie zachodziła w ciążę z powodu rozwalonych hormonów przy nadczynności tarczycy. Udało się cudem i urodziłam się, kiedy rodzice mieli 40 na karku.
_________________

[lauraire]

nheledore czy mogłabym prosić o namiary na to forum, z którego zaczerpnęłaś inspirację?

Bardzo "fajny" temat, potrzebny. Oczywiście wolałabym tu nie być, ale najwidoczniej nie wszystko jest od nas zależne.

Teoretycznie niepłodności nie mam, że tak to powiem "zdiagnozowanej", ale coraz bardziej obawiam się, że i mnie ona dotyczy. Tylko coś, gdzieś jeszcze nie wyszło na jaw. Zauważyłam też u siebie jedną rzecz, której za cholerę nie potrafię z siebie wykorzenić, z dnia na dzień coraz mniej wierzę w to, że się uda.

[Mani_ani]

[Justyna***]

A ja mam prośbę o nie pisanie w tym wątku takich zasłyszanych od rodziny opowieści w stylu - ktoś starał się 10 lat. Mi to nie pomaga wcale. Bo co, mam sobie powiedzieć, jeszcze 7 lat i zajdę? Poza tym zwykle są to przykłady w kontekście - odblokowali się i zaszli. Jak już piszecie takie historie, to napiszcie z czym para miała problem i jak się leczyła. Bo zwykle piszecie, a nie macie pojęcia o co chodziło a i Wasza wiedza na ten temat marna. Mani, to było do Ciebie.
Atinko, nie sądziłam, że kiedyś będę musiała napisać, że 8 miesięcy to bardzo mało Bo ja jestem już na takim etapie, że przy moim stażu, to te 8 miesięcy to nic. Też już powoli tracę nadzieję.

[AniaKicia87]

No dobrze, to i może ja się uzewnętrznie troszkę. My z mężem staramy się już 3 rok - bezskutecznie. Pierwszy rok był na luzie, drugi już z lekkim niepokojem, teraz już się diagnozujemy i jesteśmy na początku leczenia. Niestety nie jest dobrze, u męża są spore problemy z nasieniem. Czekamy w tej chwili na decyzję w sprawie operacji żylaków powrózka nasiennego. W tej chwili parametry nasienia nie kwalifikują się na inseminację, morfologia jest sporo za słaba.

Justynko, jak widać tacy ludzie z problemami też istnieją. Mimo wszystko nadal nie tracimy wiary w to, że kiedyś zostaniemy rodzicami. Nie powiem jest ciężko, i nie mogę powiedzieć, że taka "walka" - bo już staraniem nie można tego nazwać zbliża ludzi.
_________________

[Mani_ani]

[atina]

[paula_139]

[Justyna***]

Mani, zwróć uwagę, że temat dotyczy problemu szczególnie drażliwego i intymnego. Skoro ja Ci zwracam uwagę, że teksty takie, jak rzuciłaś w poprzednim poście są irytujące, nie pomagają a nawet złoszczą, to zdobądź się na odrobinę refleksji i przestań klepać głupoty z uporem maniaka w temacie, o którym masz mgliste pojęcie. O ile w ogóle jakieś masz. Zwróć uwagę co napisała nhele w pierwszym poście i dla kogo jest to temat. Mam wrażenie, że nie dla Ciebie. Ja z chęcią powitam w tym wątku osoby które naprawdę wspierają a nie powodują dodatkową frustrację.
Bardzo miło czytało mi się wpis Ewy, doświadczenia atinki również.

AniaKicia, ale operacja daje Wam szansę na poprawę, prawda? To już naprawdę coś

A ja jestem na końcówce cyklu i znowu się głupia, nakręciłam :/

[atina]

Też słyszałam, ze żylaki wpływają na płodność. Mąż mojej koleżanki to ma, ale u niego nie to jest głównym problemem. U niego jądra nie zeszły do mosznej i ktoś to zaniedbał, jak był noworodkiem. Zabieg miał dopiero w wieku 14 lat i widocznie lekarz uszkodził drożność. Ale w jego wypadku można było zrobić biopsję jąder i przechować plemniki. Tyle, że na razie dwie inseminacje nie wyszły. W pierwszej nie doszło do zapłodnienia, a po drugiej poroniła. Ponoć ilość plemników nie jest aż tak rewelacyjna, ale są szanse na zapłodnienie.
_________________