Ślub-Wesele.pl - odwiedź nasz portal ! Fryzury ślubne 2016 Komis ślubny Baza firm Życzenia ślubne :: Portal dla nowoczesnych rodziców - AchTeDzieciaki.pl

Forum ślubne Ślub-Wesele.pl

Nowy rozdział w życiowej bajce Lauraire i jej męża. :) 17.08.13 r.
Idź do strony 1, 2, 3 ... 19, 20, 21  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ślubne :: strona główna -> Wspomnienie z Waszego ślubu
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
lauraire
guru
guru


Dołączył: 23 Maj 2012
Posty: 8431

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:14    Temat postu: Nowy rozdział w życiowej bajce Lauraire i jej męża. :) 17.08.13 r. Odpowiedz z cytatem

Dziewczyny, z góry przepraszam i uprzedzam, że relacja będzie bardzo długa, a na zdjęcia trzeba będzie trochę poczekać. Skupiałam się bardzo, żeby przeżyć ten dzień w 100% i zapamiętać każdą chwilę i najdrobniejsze szczegóły.
Ten ważny dla nas dzień był wręcz bajkowy, lepszy aniżeli mogłam sobie wymarzyć. Otaczała nas niesamowita aura miłości, takiej jak z najpiękniejszej baśni. Czystej, szczerej, prawdziwej i zupełnie bezinteresownej. serce

PRZYGOTOWANIA:
Wstałam przed zegarkiem, leniwie rozchyliłam powieki i spojrzałam na okno, a za nim widniało słoneczko, którego promienie wpadały do pokoju oświetlając moją dopiero zbudzoną twarz, odczułam jakby musnęło mnie moje małe szczęście i było to bardzo przyjemne uczucie…
To moje szczęście okazało się bardzo włochate i kochane, moja sunia wyczuła, że się obudziłam i przyszła do mnie do pokoju, ocierając się o łóżko, posmyrała mnie swoim ogonkiem po ramieniu i policzku. Oczywiście zaprosiłam ją do wygodnych pościeli, żeby troszkę się pokokosiła.
A ja i tak wiedziałam swoje, a przynajmniej tak chciałam to widzieć, że to co poczułam, to było szczęście unoszące się w powietrzu i mój Anioł Stróż, który pogłaskał moje lico, witając się ze mną w ten radosny i piękny dzień. uśmiech
Wstałam pierwsza, rozchichotana obudziłam mamę i babcię, wzięłam szybką kąpiel i pojechałyśmy do fryzjera. Pierwsza na fotel zasiadłam ja, po dłuższym czasie zaczęłam się denerwować, widziałam, że fryzjerka coraz bardziej nie radzi sobie z moimi włosami, w pewnym momencie stwierdziła, że skończyła, a gdy tylko zeszłam z fotela z koczka nagle wyleciał jeden kosmyk. Poprawiła co miała poprawić i po 1,5 godziny czasu puściła mnie wolno, początkowo fryzura mnie nie zachwycała, ale z każdą minutą zaczynała mi się coraz bardziej podobać. Jako, że czas nas gonił zostawiłam tam mamę i babcię wsiadłam w samochód i ruszyłam do domu, zawijając po drodze do kwiaciarni.
Gdy przyjechałam do domu pod drzwiami stała już wizażystka, napiłyśmy się kawy i do roboty, zaczęła się przyjemna część procesu upiększania. Makijażem byłam zachwycona, co chwila przechodziłam obok lustra, żeby ukradkiem spojrzeć jak wyglądam i powzdychać sama do siebie. język
W między czasie, pojawiła się moja świadkowa, która była chyba bardziej zestresowana niż ja. lol Zaraz za nią przyjechała cała moja zgraja: mama, babcia, ciotka i kuzynka. Wszystkie wyfryzowane i gotowe do działania. Chwilę za nimi zaczęli pojawiać się kamerzyści i Pani fotograf. Wnet machina ruszyła. Mama i cała reszta gdzieś tam się malowały i ubierały, a my ze świadkowi i chrzestną, zaczęłyśmy się ubierać. Kamerzyści zapytali, czy mają poczekać z nagrywaniem aż założę suknię , na co ja z pewną dozą ekshibicjonizmu w głosie, zupełnie do mnie niepodobnego, niemalże krzyknęłam, żeby nagrywali mnie już w połowię roznegliżowaną. Poszłam do łazienki założyłam biustonosz i majtki, na siebie narzuciłam jakąś rozpinaną koszulkę mojej mamy i z psikuśnym uśmieszkiem zaczęłam pozować do kamer i aparatu. Świadkowa założyła mi pończochy i podwiązkę i razem z ciotką zabrałyśmy się za ubieranie mnie w suknie ślubną… Jakoś poszło, opornie lecz w końcu się udało. uśmiech Do założenia zostały tylko buty i biżuteria.
Zwarta i gotowa, w pełnym stroju ślubnym, wdzięcznie prężąca się przed aparatem – zgłodniałam! Rolling Eyes
Uciekłam od Pani fotograf i cichaczem wskoczyłam do kuchni, mama zrobiła mi coś lekkiego, żeby nie było później rewelacji i taka wyfiokowana zaczęłam konsumować, aż mi się uszy trzęsły. Podobno zostało to uchwycone na zdjęciach. Gdy wszyscy byli już gotowi, zaczęła się mała sesja, jako modelki: sama baby, nawet psinka się załapała na zdjęcia. Smile
Czasu było jeszcze sporo, więc z nudy i braku laku zaczął panować popłoch. Na chwilę musiałam zostać sama, bo pasująca w domu nerwowa atmosfera zaczęła dawać mi się we znaki, włączyłam spokojną muzykę, która gdy rozbrzmiała jakby uspokoiła skołatane nerwy mamy, babci, świadkowej i całej reszty. Nawet psina, która nie bardzo wiedziała co się dzieję w domu zdawała się uspokoić, położyła się koło sofy i wydała z siebie ciężkie „Uuuu”. Odetchnęła z ulgą. Razz
W między czasie goście zaczęli się schodzić, a ja zaczęłam się gorączkować.
Oparłam się o stół i stwierdziłam „Dobra, jestem gotowa. Może już przyjeżdżać.” I przez lejące firany, ukradkiem zaczęłam wypatrywać przyszłego męża, niecierpliwiąc się przy tym. Chciałam go już wreszcie zobaczyć, nie mogłam doczekać się jego miny i reakcji na mój widok. stres

I nie zawiodłam się, mój luby oniemiał gdy stanął w drzwiach salonu i zobaczył mnie w tej sukni, fryzurze, makijażu, widziałam w jego oczach ten blask na który tak bardzo czekałam. Byłam dumna i zadowolona, że mój ukochany jest szczęśliwy i że w jego oczach jestem najpiękniejsza. zakochany
Mój I. pocałował mnie, wręczył mi bukiet kwiatów, a ja przypięłam mu do klapy smokingu butonierkę i wtedy wszystko zaczęło wirować, jakbym była w jakimś letargu. Nie wiedziałam co mam robić, gdzie mam patrzeć, co mówić. Istne szaleństwo… ola Boga

Wszyscy zebrani w salonie, Pani fotograf, dwóch kamerzystów – o dziwo, jakoś zupełnie nie przeszkadzało mi to. Czułam się bezpiecznie w tym całym rozgardiaszu, bo wiedziałam, że są przy mnie osoby, które kochają mnie ponad wszystko i zawsze będą dla mnie podporą i ostoją. Mój przyszły mąż, moja mama, babcia, ciocia, kuzynka.
Uklęknęliśmy i poprosiliśmy o błogosławieństwo. To był pierwszy element tego dnia którego się obawiałam, że nie podołam i rozkleję się całkowicie, ale wyszło zupełnie inaczej. Cały czas się uśmiechałam, moja mama trochę się rozkleiła, babci zadrżał głos, rodzice męża również mieli świeczki w oczach, najdzielniejszy był mój chrzestny. Tylko moja chrzestna nie dała rady, wymiękła iw końcu nas nie pobłogosławiła wtedy w domu, stała w kącie i płakała (ona jest taką płaczką, cały rok płakała ze wzruszenia, a my się z niej śmialiśmy). Od mamy dostaliśmy pieniążki na drogę, ja do stanika, a I. do kieszeni, od teściowej dostaliśmy różańce z Watykanu. Jeszcze kilka zdjęć i możemy ruszać. dresiarz
Pierwszym momentem gdzie pojawiły się świeczuszki w moich oczach było wyjście z domu. Niby nic, a jednak. Stali tam prawie wszyscy moi goście, rodzina, znajomi i przyjaciele. I wszyscy na twarzach mieli tak piękne i szczere uśmiechy, uśmiechały się do nas ich usta i ich oczy, a ja widziałam w tym mnóstwo serdeczności i dobra. Oczęta mi się zaszkliły i musiałam spuścić wzrok. beczący
W drodze do samochodu oczywiście zaczepił nas miejscowy pijaczek, które zerwał z ogródka któregoś z sąsiadów jakieś trzy kwiatki i coś tam pobęłkotał. Dla świętego spokoju świadek dał mu flachę i odprawił, przy wyjeździe jego koleżanka pijaczka też chciała ugrać drugą flaszkę, stanęła sobie chamsko na drodze i głupio się cieszyła, kierowcy kazałam ją strąbić, a jak trzeba będzie to przejechać. Obeszło się bez krwi. Dosłownie 4 metry dalej, nasz pijaczek wysłał kolejną eskortę, dwóch podobnych do niego, wyciągnęło jakiś taboret ze śmietnika, ukradło kilka kwiatków od kogoś z ogródka i strasznie robią bramę. Świadek wysiadł, dał im jedną butelkę i odgonił. Jednakże następna brama zrekompensowała wszystkie poprzednie naciągane błazenady.
Nagle za rogu wyłoniło się dwóch „policjantów” z lizakiem, krótka pogawędka, gdzie to się śpieszymy i nagle bach, wyciągają Pana Młodego z samochodu, oczywiście wysłaliśmy świadka żeby Pana Młodego wykupił, negocjacje były ciężkie, aż tu nagle zza rogu na syrenie wyjeżdża kolejny samochód, a z niego wyskakują antyterroryści i żołnierze w moro z karabinami celującym prosto w mojego przyszłego męża. Coś tam mu pogrozili, zarzucili zdradę stanu, kazali się jeszcze zastanowić itp. W końcu odsprzedali go za 4 butelki, a ja dostałam piękne kwiaty i życzenia. Wszyscy goście, którzy jechali za nami w korowodzie powysiadali z samochodów i busika, żeby dobrze wiedzieć całe zajście. To była brama pełną parą, po której rozluźnieni i roześmiani ruszyliśmy do kościoła. Cool


ŚLUB:
Msza sama w sobie była piękna i bardzo osobista, w końcu ślubu udzielał nam ksiądz-wujek, wieloletni przyjaciel rodziny, który mnie zna od maluśkości. Mówił do nas i o nas. I to było cudowne.
Oprawa muzyczna uroczystości przyprawiała mnie o ciarki, z każdym kolejnym drgnięciem struny skrzypiec rozpływałam się i odlatywałam. Repertuar był taki jak sobie wymarzyłam, nie obeszło się też bez obiecanej przez organistkę niespodzianki, która gości wprawiła w osłupienie i spowodowała, że kąciki ich ust mimowolnie układały się do uśmiechu. wesoły
Czułam, że jesteśmy tam tylko my dwoje, a Pan Bóg spogląda na nas z góry i prawdziwie raduje się razem z nami, a gdzieś tam obok niego patrzy na to mój Tata i cieszy się, ze szczęścia swojego dziecka.
Słowa przysięgi rozbrzmiewały w mojej głowie i czułam jak napływają do serca, poczułam się tak błogo i spokojnie, moja klatka piersiowa zrobiła się gorąca, jakby wrzała. Bałam się tej chwili, obawiałam się wielkiego wzruszenia i potoku cieknących po twarzy łez, ale ku mojemu zdziwieniu nie uroniłam ani jednej w tym najważniejszym momencie. Oczy świeciły się nam obojgu, ale ze szczęścia. Jakby w każdej z naszych źrenic ktoś umieścił świecący diamencik, niczym w japońskiej kreskówce. Głośno, wyraźnie i pewnie powtarzaliśmy słowa przysięgi analizując przy tym każdy wers, każde najdrobniejsze słowo, próbując przeżyć to jak najmocniej i jak najgłębiej.
Po przysiędze przysyła pora na wymienienie się obrączkami, nie spuszczaliśmy z siebie wzroku ani na sekundę, nie było nerwów, ani stresu, w tamtym momencie dla mnie nie było niczego i nikogo innego wokół nas. Widziałam tylko i wyłącznie moje wspaniałego i kochającego męża i jeszcze spojrzenie, w którym odnajdywałam miłość, spokój i ukojenie. Wymieniliśmy się obrączkami, samo zakładanie poszło nam bardzo płynnie, ja przed założeniem pocałowałam obrączkę męża, a on pocałował moją już na moim palcu. Po wszystkim pocałowaliśmy się delikatnie, a wśród gości rozległy się gromkie brawa, które długo nie ustawały. Wracając z ołtarza po raz pierwszy zerknęłam na gości i poczułam i skierowane we uderzenie zimna, taki jakby powiew powietrza, bardziej przypominający tchnienie, leciutki podmuch zwrócony na moją twarz. I pomyślałam – to jest znak. To moje przeznaczenie! oczko
W chwili przyjęcia komunii, uniosłam głowę, popatrzyłam na wielki krzyż, a na nim Pan Jezus i poczułam niesamowitą moc, potęgę i majestat stwórcy. Poczułam się pobłogosławiona i przeszczęśliwa. Klęcząc, opuściłam głowę i zaczęłam się modlić, dziękować za wszystko co zostało mi dane i przepraszać. Pod zamkniętymi powiekami czułam wirujące w kącikach łzy, łzy szczęścia. Musiałam je powstrzymać, podnieść się i otworzyć oczęta. Tak też zrobiłam, a moim źrenicom ukazał się widok, którzy rozgrzał moje serce – Mój mąż, obserwował mnie, w jego pięknych oczach odbijał się taki ogrom miłości, troski i dobroci jakiego nigdy wcześniej nie dostrzegałam. Uśmiechnął się do mnie delikatnie, a i jemu oko się zaszkliło. Do końca życia będę miała ten obraz przed oczami.
Po chwili odwróciłam głowę, popatrzałam na moją mamę i babcię i łezki znowu same z siebie napłynęły pod powieki. To było takie wymowne i porozumiewawcze spojrzenie, było w nim mnóstwo szczęścia, miłości, ale i bólu. Myślałyśmy dokładnie o tym samym, o moim Tacie, jak pięknie by było gdyby i on siedział obok, w tej pierwszej ławce, przy mamie…

Wychodząc z kościoła czułam, że wychodzimy już nie w dwójkę, a w trójkę. Ja, mój mąż i Pan Bóg otaczający nas swoją miłością.
A razem z nami, za nami – cała świta ważnych osób. Czułam obecność mojej najbliższej rodziny i podskórnie czułam ich wsparcie. Odczuwałam także obecność ukochanych osób, których fizycznie z nami tam nie było, ale to tylko fizycznie. Ja doskonale wiem, że byli tuż, tuż, obok. uśmiech

WESELE:
Wesele było znakomite, od początku, od chwili gdy tylko weszliśmy na salę do samiuśkiego końca. ok muzyka
Było wspaniale, mimo wielu moich obaw i bolączek (dobrze wiecie o kim mówię). język
Goście oprócz tego, że ciągle chwalili organizację ślubu jak i wesela, cały czas zachwycali się nami, nie powiem, było to bardzo miło i rozkoszne. Rozczulali się jacy to nie jesteśmy uroczy, piękni, dobrze dobrani i jak pasujemy so siebie i idealnie się uzupełniamy, nawet usłyszeliśmy, ze jesteśmy do siebie podobni. Surprised
Najpierw był oczywiście pierwszy toast, obiad i pierwszy blok muzyczny, co wiązało się z największym stresem tego dnia, czyli pierwszym tańcem. Na szczęście dla rozluźnienia przed tym stresującym momentem, DJ puścił wywiad z dziećmi pt. „Co to jest ślub”, wszyscy się pośmiali, a my delikatnie się rozluźniliśmy. Zatańczyliśmy walca angielskiego do piosenki „Dany Glover-It it you” sonudtrack ze Shreka. Układ zrobiłam sama, podobno wyszło pięknie, ale nie uwierzę dopóki sama nie zobaczę, kilka pań miało łzy w oczach. Ja z tej chwili nie pamiętam już prawie nic. zmęczony
Po pierwszym bloku muzycznym podeszliśmy do każdego stolika stuknąć się ze wszystkimi, ja z kieliszkiem wina, a mąż z kieliszkiem wódki, którą upijał sobie powolutku, tak, że na wszystkich gości wystarczyły mu dwa kieliszki. uśmiech

Potem zabawa rozkręciła się na całego, z parkietu nie schodziłam prawie w ogóle. Nie miałam czasu nawet zmienić butów, 1,5 godziny zbierałam się do zmiany butów, ale się nie dało bo a to ktoś chciał tańczyć, a to była jakaś fajna zabawa muzyczna czy to pociąg interkontynentalny, czy jakieś inne kółeczka integracyjne. Buty chciałam zmienić po teście zgodności ,ale nie wyszło. W teście wyszło nam 80% zgodności, byłoby 100% gdyby mężu wiedział, że można podnosić dwa buty. język Najśmieszniejsze jest to, że to co wyszło z teście później w 100% sprawdziło się w przepowiedniach przy oczepinach.
Moje ślubne buty po podmiance nadawały się tylko do śmietnika i tam też wylądowały, po torcie i podziękowaniach wymieniłam je na sandałki, które jak się później okazało też dały się we znaki, chyba nawet gdybym została tam bosa nic by to nie dało. bezradny

O 22.00 wjechał tort, przy dźwiękach melodii z Mission Impossible, ukroiliśmy pierwszy kawałek i podzielili się nim – i to było prawie wszystko co zjadałam na własnym weselu, ale muszę przyznać, że był wyjątkowo smaczny, chociaż sama za słodkościami nie przepadam Very Happy
Gdy każdy dostał już swój kawałeczek, manager podłączył laptopa i na wielkim czytniku (czy jakkolwiek się to zwie) wyświetlił się nasz teledysk z podziękowaniami, razem z rodzicami i babcią siedzieliśmy na środku, a goście na swoich miejscach przy stołach. Filmik zebrał owacje na stojąco, wzruszeni rodzice i babcia dostali po białym storczyku i płytkę z owym filmikiem i szybciutko ruszyliśmy puszczać lampiony szczęścia w przestworza. radosny

Później było już tylko luźniej i bardzo wesoło, świadkowa poluzowała mi suknie, a ja ruszyłam w dalsze szaleństwo na parkiecie. Nie wiem skąd znalazło się we mnie tyle energii. Na weselu nie zjadałam prawie nic, przy obiedzie może dwa razy ruszyłam łyżką przy rosołku, drugie danie ledwie tknęłam, deseru w ogóle. Skubnęłam trochę prosiaka od męża i podzieliliśmy się z nim ukrojonym przez nas kawałkiem tortu, barszcz z krokietem też przeleciał mi gdzieś mimochodem. Na samym początku przyniosłam sobie słodką babeczkę do stolika, przypomniałam sobie o niej około 6 nad ranem… Pod koniec wesela kuzynka zrobiła mi kanapkę z masłem czosnkowym i szyneczką i to była chyba jedyna rzecz, której nie jadłam w pędzie. język

Manager restauracji powiedział nam, że było to najlepsze wesele jakie widział odkąd tutaj pracuje, a wodzirej stwierdził, że to jedne z najlepszych wesel jakie prowadził, chce wykorzystać materiały z naszego wesela do swojej promocji. Oczywiście chętnie się zgodziliśmy, bo dla nas powodzenie tego wesela było uzależnione w największej mierze od niego i jesteśmy mu niezmiernie wdzięczni, że tak sprawnie i fajnie wszystko poprowadził, odciążając nas przy tym i przejmując parę naszych obowiązków. faja
Obsługa spisała się na medal, poczynając od kelnerów, którzy byli niczym James Bond zawsze gotowi, szybcy i niemal niezauważalni, poprzez Panią fotograf i kamerzystów, którzy także sprawiali wrażenie jakby mieli na sobie peleryny niewidki, subtelnie i delikatnie wmieszanie gdzieś w tłum próbowali uchwycić najwspanialsze momenty nie nacierając przy tym nachalnie na gości.
Jednak tak jak wspominałam wcześniej, na największe oklaski, medale i puchary zasłużył nasz DJ-wodzirej i jego żona. Dzięki temu facetowi ten dzień długo zostanie w pamięci nie tylko naszej i naszej najbliższej rodziny, ale wszystkich gości. To co wyprawiał, było niemożliwe, nawet najbardziej zagorzali nie tańczący, największe marudy i złośniki Evil or Very Mad oprócz tego, że nie mieli żadnych zastrzeżeń to hulali na parkiecie non stop, śpiewali, bawili się i wychwalali. Od początku parkiet zapełnił się niemal wszystkimi gośćmi. Na próżno można było szukać wielu przy stołach, goście byli po prostu oczarowani atmosferą i prowadzeniem całego wesela. peace

Wszyscy goście chwalili sobie zabawę, jedzenie i obsługę. Widać było po nich, że są to szczere słowa, a nie rzucone, ot tak, bo wypada. uśmiech Większa część stwierdziła jednogłośnie, że to było najlepsze wesele jakie w życiu widzieli. Przyznam szczerze, że sama jestem bardzo zadowolona i nie spodziewałam się takich efektów. Co dla nas było wielkim sukcesem, a ja obrastałam w piórka i wznosiłam się o kilka centymetrów, za każdym razem kiedy mój mąż powtarzał gościom, którzy chwali nas za tak dobrą organizację „To wszystko jest zasługą Laury, to ona o wszystko zadbała”. Byłam dumna jak paw. cwaniak
Będąc w podróży poślubnej, znajomy zasypywali nas wiadomościami i smsami nieustannie dziękując za świetną zabawę, nasza rodzina i najbliżsi do dzisiaj żyją weselem i jest to ciągle temat numer jeden, a co chwila dowiadujemy się jakiś nowych rzeczy. hurra


Przepraszam dziewczyny, że tak się rozpisałam i momentami przynudzam, ale nie potrafię skrócić tego jeszcze bardziej. Chciałabym opowiedzieć, wykrzyczeć i przekazać jeszcze więcej. ola Boga Emocje, które kotłowały się we mnie w ten dzień i nawet teraz gdy o tym jeszcze myślę odżywają i wzburzają moje hormony, są niesamowicie potężne. Mogłabym tak wracać i wracać do tego bez końca… głupek
To był przepiękny, romantyczny, pełny emocji, wzruszeń i uniesień dzień.
Po prostu najpiękniejszy dzień w naszym życiu, tylko żal, że tak szybko się skończył. smutny

Teraz mamy nadzieję, że niebawem w naszej bajce zapisze się kolejny rozdział opowieści, który wprowadzi nas do następnego najpiękniejszego z najpiękniejszych… miłość
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Kasiek86
guru
guru


Dołączył: 16 Lut 2009
Posty: 6450

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:16    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Przed czytaniem szukałam zdjęć a tu klops....
_________________

Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
lauraire
guru
guru


Dołączył: 23 Maj 2012
Posty: 8431

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:18    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Kasiek86 napisał:
Przed czytaniem szukałam zdjęć a tu klops....

będą zdjęcia, będą uśmiech Tylko najpierw muszę się o nie doprosić znajomych, bo na zdjęcia od fotograf pewnie jeszcze trochę poczekamy.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Lioness
uzależniony
uzależniony


Dołączył: 13 Paź 2012
Posty: 528

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:35    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Cytat:
manager podłączył laptopa i na wielkim czytniku (czy jakkolwiek się to zwie) wyświetlił się nasz teledysk z podziękowaniami, razem z rodzicami i babcią siedzieliśmy na środku, a goście na swoich miejscach przy stołach. Filmik zebrał owacje na stojąco

To pokaż nam chociaż ten teledysk oczko
Ładna, wzruszająca relacja. Gratuluję i wszystkiego najlepszego! buźki
_________________

Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Aiwendil
gaduła
gaduła


Dołączył: 07 Sty 2013
Posty: 493

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:38    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Twój małżonek jest w służbach mundurowych? Skąd ci ATecy i policjanci?
fajna realacja. Very Happy
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
lauraire
guru
guru


Dołączył: 23 Maj 2012
Posty: 8431

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:40    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Lioness Dziękuję, a jeśli chodzi o teledysk to poszło na pw uśmiech
Nie chcę go za bardzo upubliczniać, finalnej wersji nie mam u siebie w domu, ale przesyłam Ci prototyp od kamerzystów z prywatnym linkiem (dużo się w filmiku nie zmieniło). uśmiech
Aiwendil, nie. To byli moi koledzy, nie męża Very Happy
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
EwaK
guru
guru


Dołączył: 09 Lis 2012
Posty: 2816
Skąd: Olsztyn

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:41    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Wspaniała relacja, z opisu widać, że chłonęłaś każdą chwilę, każdy moment tego dnia:)
Nie mogę doczekać się zdjęć Twisted Evil
_________________
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Kasztanowa
guru
guru


Dołączył: 09 Sty 2012
Posty: 11191

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:43    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Piękna, wzruszająca relacja uśmiech Tyyyle emocji uśmiech
Gratuluję i życzę Wam szybkiego spełnienia kolejnego marzenia uśmiech
Widzisz, warto było przygotowywać się tak długo, żeby wszystko wyszło perfekcyjnie uśmiech
Czekamy na zdjęcia!
_________________
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
martens
uzależniony
uzależniony


Dołączył: 10 Kwi 2012
Posty: 748
Skąd: śląsk

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:49    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Gratulacje uśmiech Wszystkiego dobrego uśmiech
_________________
7.06.2014 ♥

Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
asiuniak33
maniak
maniak


Dołączył: 28 Lut 2012
Posty: 1350
Skąd: Warszawa

PostWysłany: Pon 26 Sie 2013, 9:50    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Kochana gratulacje uśmiech cieszę się że wszystko się udało uśmiech i byłaś mega szczęśliwa... teraz trzymam kciuki za spełnienie kolejnego marzenia (jeśli można tak to nazwać) pokaż filmik Very Happy
_________________
Małe "wielkie" cudo... uśmiech wykrzyknik

Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ślubne :: strona główna -> Wspomnienie z Waszego ślubu Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Idź do strony 1, 2, 3 ... 19, 20, 21  Następny
Strona 1 z 21

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Zamknij

Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.

Warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies możesz określić w ustawieniach Twojej przeglądarki.



Warszawa : Katowice : Kraków : Poznań : Wrocław : Łódź : Szczecin : Gdańsk : Toruń : Bydgoszcz : Częstochowa : Olsztyn : Rzeszów : Piła : Zielona Góra : Lublin : Kielce

Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group