Pomarudźmy sobie... III

[Asiulaaa019]

Kithy no coś ty!!
Jest aż tak źle?
Porozmawiaj z nim może coś dotrze..
U nas ostatnio też często na siebie buczymy..
Ale to chyba przez to czekanie na Małą.
_________________

[Kithy]

Jest aż tak źle.
Serena bardzo fajnie napisałaś.
Pamiętam,że kiedyś w kłótni powiedziałam, że M. jest jak jego ojciec. to aż go zatkało.
Jednakże mam przeczucie, że on się wyprze,że taki nie jest, że się czepiam itp. Jego ojciec w ogóle nie szanuje matki. Tam nie ma miłości. Jest tylko krzyk i oskarżenia.
Mój ostatnio robi się podobny. Ja już nawet z nerwów się nie bronię tylko przy kolejnym krzyku zamykam się w sobie, żeby znowu "nie oberwać słownie"
_________________

[Asiulaaa019]

Wychował się w takiej rodzinie, więc może trochę nieświadomie w nerwach tak reaguje?
Oczywiście nie usprawiedliwiam bo to nie jest dobre zachowanie.
Zdecydowanie potrzebuje kopniaka i porządnej rozmowy.
A ty kochana nie zamykaj się w sobie tylko mu odpowiedz na te jego ładne słowa tak aby zrozumiał że Cię to rani i boli.
_________________

[serena]

kithy nie było łatwo, też musiałam argumentować w między czasie, typu "pamiętasz jak na obiedzie Twój tata powiedział do mamy tak czy siak?" a jak Ty potraktowałeś mnei an imprezie? No to co, nie jesteś jak on?" ale argumenty zbierałam przez trzy dni analizując czy mają sens, plus to, że emocjonalnie musiałam się przygotować, bo jestem płaczek i gdy emocje biorą górę to nie wyduszę słowa tylko chlipie, dlatego dla mnie to była katorga, no chyba, że awantura jest pod wpływem emocji na tu i teraz, wtedy zamiast łez jest krzyk i agresja, bo się podświadomie bronię.

Musisz spojrzeć na to tak, że jak coś odłożysz na potem, to spraw będzie się nawarstwiać i efekt będzie tysiąckroć gorsze niż na chwilę obecną.
_________________
Taka zwykła wariatka,czyli zło konieczne.

[PatrycjaS19915]

Kithy mam nadzieję że będzie dobrze, tylko musicie rozwiązać problem od razu w zarodku. Porozmawiaj z nim nawet na siłę jak nie będzie chciał. W małżeństwie są te lepsze i gorsze dni mam nadzieję że te złe przejdą.
Powodzenia

[annna]

[Justyna***]

Kithy, a może Wy się jeszcze po prostu docieracie, co? To nie trwa parę miesięcy a sami mieszkacie w sumie od niedawna (nie liczę tego okresu, kiedy mieszkaliście z teściami, bo to co innego, inne zasady).
Ale rozmowa jest zawsze najlepszym wyjściem. Nawet jeśli masz wrażenie, że się wyprze, nie słucha, nie odpowiada na to co mówisz w trakcie rozmowy, to spokojnie powiedz swoje. Na pewno to do niego trafi, tylko czasem duma nie pozwala się przyznać, że źle się zachował. Dobrych nawyków i zachowań można się nauczyć, ale potrzeba czasu. I na pewno nie można tak przekreślać małżeństwa i związku przy pierwszych kłótniach i kłopotach.

U nas po przeprowadzce też było mnóstwo kłótni, takich kłótni wielkiej mocy. Ale to już ustało. Trzeba było czasu, abyśmy oboje mogli pewne rzeczy zrozumieć i czegoś się nauczyć i zmienić, żeby było nam razem lepiej.

[Kithy]

Tak, przyznam szczerze, że mało rozmawiamy, bo ja zamykam się w sobie w sytuacji gdy nie mam już sił na kłótnie, przypominanie sobie sytuacji, która spowodowała jakieś nieporozumienia [ uwielbiam tą jego amnezje ] ale zobaczymy. Muszę mieć dużo siły Szczególnie przy tym upartym ośle, któy ma swoje racje i nie widzi innych
_________________

[serena]

pokrywają mi się terminy egzaminów i pracy, zgubiłam notatki z których mam pisać... wszystko przeciwko mnie

PAAAANNNIIKKKAAA!

ps.
od czego notorycznie mogą trząść się ręce? Tylko nie wyskakiwać mi z delirką, bo ja pije trzy razu do roku:P - tak swoją drogą zaczynają się ze mnei śmiać, że zaś impreza urodzinowa i zaś mają kierowcę xD
_________________
Taka zwykła wariatka,czyli zło konieczne.

[kasia_90]

Przebadaj się ale mi się np trzęsą z nerwicy
_________________