Forum ślubne Ślub-Wesele.pl

szakirka · kandydat Dołączył: 04 Sty 2012 Posty: 97

06.10.212 r. Pogoda dla bogaczy…pamiętna data

Zaplanowane miałam słońce i piękną pogodę do tego przejazd do kościoła a potem na salę bryczką…Jednak jak to bywa nie wszystko może pójść zgodnie z planem i pogoda nas nie rozpieściła Ale może zacznę moją opowieść od czwartku
CZWARTEK- tego dnia miałam umówioną wizytę pani od stylizacji paznokci oraz ekipę, która miała nam zamontować namiot, ławki, stoły itp. na tzw. Poltrabent (tłuczenie szkła). Pogoda w miarę dopisywała a na najbliższe dni zapowiadali pochmurną pogodę z przejaśnieniami…Paznokcie wyszły tak jak sobie wymarzyłam delikatne z lekkim zdobieniem. Następnie jechaliśmy zawieźć z lubym napoje, alkohole, księgę gości itp. Na salę. Późnym wieczorem jechaliśmy do orkiestry umówić szczegóły imprezy ale ostatecznie wypiliśmy kawę, pośmialiśmy się i zostawiliśmy wszystko w rękach profesjonalistów
PIĄTEK – mimo wolnego w pracy (jestem nauczycielką) pojawiłam się tam ponieważ miałam zaproszenie na urodzinowy obiad jednej z nauczycielek dodatkowo otrzymałam piękny prezent i kwiaty od wszystkich pracowników szkoły (bardzo miły gest). Po powrocie do domu oczywiście natychmiast wskoczyłam w fartuszek i zaczęłam przygotowywać jedzonko na polter. Mój narzeczony w między czasie jechał po ciasta oraz zawiózł je na salę. Pogoda? Deszcz, deszcz, deszcz i przeraźliwy wiatr. Zimno przeraźliwe goście pili na rozgrzewkę i ostatecznie przyszło mniej ludzi na polter niż zakładaliśmy. Zespół grał do tańca ale ludzie woleli śpiewać i rozgrzewać się wódeczką. „Sto lat” śpiewali nam wspaniale Mimo wszystko impreza trwała do 2 w nocy. A wiało tak, że namiot od ziemi miejscami unosił się 20 cm w górę. Po wszystkim posprzątałam pod namiotem, wykąpałam się, przygotowałam cały strój i wszelkie potrzebne rzeczy na ślub. Dodatkowo spakowałam torbę rzeczy ponieważ zostaliśmy po weselu w domku wczasowym znajdującym się przy sali. Poszłam spać o 3 w nocy….
SOBOTA- wita mnie przepiękne słońce i bezchmurne niebo czuję się błogo. Jem kanapkę, po czym o 8.00 brat zawozi mnie do fryzjerki i ucieka po swoja pannę obiecując, że o 12 będzie po mnie. Podczas czesania piję winko i się relaksuje. Po czym zauważam, że słońce znika i zaczyna padać deszcz. Nie martwię się myśląc „wypada się i będzie ładnie”. Fryzura gotowa a mojego brata nie ma…jest 12.15 a o 13 ma być u mnie w domu wizażystka…zaczynam się denerwować. Jednak po chwili brat się pojawia i prędko jedziemy do domu. Leje jak z cebra:/ . o 12.50 jestem w domu – więc szybko: idę do łazienki, biorę prysznic, balsamuje ciałko, ubieram bieliznę, rajstopki przypinam do pasa, zakładam porannik. Uf, zdążyłam, bo właśnie przyjechała wizażystka, fotograf i kamerzyści Istne zamieszanie. Ale humor mam dobry mimo pogody, bo „już gorzej być nie może”. Bryczkę odwołaliśmy na godzinę przed wyjazdem i ostatecznie przystroiliśmy białą skodę jednego z naszych gości, który jest taksówkarzem to on ostatecznie nas zawiózł. Dzięki Bogu jestem przezorna i zamówiłam przez Internet wystrój auta W czasie kiedy mnie „malują” i nagrywają, fotografują mój przyszły mąż ze świadkiem (moim bratem) stroją auto. Pomyślicie „dwóch facetów stroi auto = katastrofa” – jednak ja nawet tak nie pomyślałam. Przez głowę przechodziło mi tylko: ”to twój dzień, na który tak długo czekałaś i nic nie może Ci tego popsuć…to twój wymarzony dzień a deszcz to pogoda dla bogaczy więc wszystko poza tym musi pójść dobrze…”. Ubrałam się i przyjechał mój luby z kwiatami. Przypięłam mu butonierkę powitaliśmy zebranych już gości oraz orkiestrę, która już grała od dłuższego czasu marsze w domu.
Nastąpiło błogosławieństwo. Większość w tym momencie płacze ale ja postanowiłam, że będę się cały czas uśmiechać (moja teściowa jest wrażliwą kobietą i gdyby mi łza poleciała ze wzruszenia ona by chyba wyła jak bóbr). Wszyscy byli radośni tylko mojemu tacie popłynęła łezka. Teściowa podczas błogosławieństwa powiedziała nam przepiękny wiersz. Było radośnie i cudownie. Ruszyliśmy w stronę auta. Dobrze, że miałam ozdobną parasolkę, i kapelusz to ochroniło to moją fryzurę od deszczu suknia ciut ucierpiała – tren. W kościele uroczystość przebiegła cudownie. Ślubu udzielał nam zaproszony ksiądz – emeryt. Zrobił coś czego nikt u nas jeszcze nie widział a mianowicie kiedy mieliśmy przyjąć komunię wziął nas do siebie i staliśmy zupełnie przy ołtarzu tam gdzie on. Nie przed ołtarzem tak jak wszyscy ale za tam gdzie ksiądz prowadzi całą mszę. Do tego udzielił nam błogosławieństwa żony i męża, przyszłej matki i ojca. Było wspaniale.
Podczas wyjścia z kościoła zapomniałam mojego bukietu ponieważ ręce miałam zajęte dokumentami, które wręczył mi ksiądz po mszy. Na szczęście zanim dotarliśmy do wyjścia świadek bukiet mi dostarczył Dzieciaki, które uczyłam zrobiły mi niespodziankę i powiedziały piękny wiersz oraz wręczyły mi upominek. To samo zrobiły dzieciaki z zespołu regionalnego, do którego 20 lat uczęszczałam dodatkowo wyśpiewały piękne życzenia. Goście standardowo również złożyli nam życzenia po czym udaliśmy się na salę. Lało strasznie…Na sali przywitano nas chlebem i solą, potem szampan, „sto lat”, obiadek, nasz pierwszy taniec i zabawa do białego rana IMPREZA WESELNA BYŁA BARDZO UDANA I TRWAŁA DO 5 RANA…A POTEM POPRAWINY…My oraz nasi goście bawiliśmy się cudnie
Ani przez chwilę nie czułam zmęczenia…dopiero gdy we wtorek szłam do pracy opadłam z sił do tego czasu zapewne żyłam emocjami Obecnie z mężem urządzamy swoje gniazdko tzw. salon gotowy…a reszty powoli będziemy się dorabiać jak każda Młoda Para
Zapewne o czymś zapomniałam napisać Zatem pytajcie:D Pozdrawiam Was dziewczyny
Dołączam oczywiście fotki męża oraz gości ocenzurowałam a mnie widzicie w całej krasie:D

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

Uploaded with ImageShack.us

To tyle na dzisiaj:) Może wrzucę coś jeszcze:) A jak Wam się podoba mój pomysł połączenia kapelusza z welonem?? potem oczywiście kapelusz zdjęłam i założyłam sam welon:)
_________________