a po co są te podziękowania?? pomocy

[Lusilla]

No to musicie iść na jakiś kompromis.. Może właśnie te toasty, lub podziękowania następnego dnia na wspólnym śniadaniu lub brunchu..
_________________

[MissIndependent]

a gdzie tam... nie wiem czy w tej sprawie się da osiągnąć kompromis... Jacek uważa, że ma być wielka feta, wszem i wobec
_________________

[ruda87]

jeszcze macie trochę czasu to pogadaj z nim.... może faktycznie na jakiś uroczysty toast się zgodzi - to byłby jakiś kompromis
a dla mnie te całe uroczyste podziękowania to trochę niezręczna sytuacja podczas wesela. No i średnio bym wiedziała co powiedzieć no i ten taniec potem i to płakanie rodziców (u mnie byłoby na 100%) ... jakoś mi to psuje radosną konwencję mojego wesela

[MissIndependent]

u mnie rodzice by nie płakali, tylko mama czułaby się bardzo niezręcznie. jak dla niej to jakas totalna szopka i nie powiem, zebym w pewnej mierze się z nią zgadzała. jak kto chce i lubi takie rzeczy.... problem w tym, że jako, ze tak nakazuje tradycja - podziękowania powinny być, jak ich nie to zawsze się ktoś obrazi. moi teściowie są do tego bardzo przywiązani, tak powinno być, tak wszyscy robią itp. a Jacek nie chciałby im przykrosci sprawić. czas tutaj niczego nie zmieni. ale może znajdziemy jakiś złoty środek pewne jest jedno, tańców w kółeczku i "cudownych rodzicówmam" na pewno nie bedzie. kicz totalny (nie obrażając nikogo, oczywiscie).
_________________

[Sadie]

niczego takiego nie bedzie. Nie bardzo mamy za co dziekowac. Za przybycie?
_________________

[MissIndependent]

za poświęcenie i trud wychowania, moja droga no oczywiście, jeśli było coś takiego.
_________________

[Sadie]

nie. Nie bylo.
_________________

[MissIndependent]

ano widzisz. jeśli nie ma za co dziękować to się nie dziękuje.
_________________

[metka]

Kurcze, u mnie sprawa jest nie fajna, bo tak:
moi rodzice są dla nas całym wsparciem, szczególnie psychicznym, bo nie ma nas teraz w kraju. Motywują nas, doradzają, są oparciem w dosłownym znaczeniu tego słowa.

a rodzice mojego połówka? no są, ale każda poważniejsza rozmowa mojego połówka z ojcem kończy się niepotrzebnymi nerwami, jego mama ani razu nie przeprowadziła z nami żadnej rozmowy, z której moglibyśmy coś wynieść dla siebie na przyszłość.

Moim chciałabym podziękować w sposób wyjątkowy ale wiem, że połówek nie może i nie chce zrobić tego samego w stosunku do swoich.

No i klops :/

[ruda87]

ja mam w pewnym stopniu podobnie... to znaczy nie podoba mi się samej pomysł tych podziękowań, ale ewentualnie jakby to była sprawa (powiedzmy ) życia i śmierci to bym się zmusiła.... natomiast mój Andrzej ze swoim tatą nie utrzymuje kontaktów a z matką się ciągle kłóci.... Więc jest to jeszcze jeden dodatkowy argument 'NIE' dla podziękowań

A w Twojej sytuacji to bym poprostu podczas wesela podeszła do swoich rodziców i mocno ich ukochała i powiedziała kilka ciepłych słów.... kurcze, tu chyba też bardziej chodzi o wartości emocjonalne a nie pokazanie się, prawda?